Zaklinając przemijanie

„Zaklinając przemijanie” to ponad 30 utworów, których motywem przewodnim jest adoracja jaką artysta kierował w stronę swojej matki. O synowskiej miłości i szacunku opowiada on za pośrednictwem rysunków wykonanych węglem i ołówkiem oraz obrazów olejnych. Każdy z nich to interpretacja gestów i mimiki rodzicielki, które towarzyszyły jej pod koniec życia. Mimo że nakreślone dynamiczną kreską są one dla odbiorcy jasne i wymowne. Wizerunki te nie posiadają kontekstu, ale tylko z pozoru, bowiem zarys postaci wyłaniającej się z białego tła zyskuje osnowę po dokładniejszej obserwacji. Zmęczona twarz, mapa zmarszczek, spracowane dłonie...

Stanisław Baj polski malarz współczesny wywodzący się z podlaskiej wsi nadbużańskiej Dołhobrody (ur. 1953 r.); związany z nią emocjonalnie i artystycznie do dziś; ukazujący w swoich obrazach piękno poleskiego krajobrazu i szczerą prostotę jego mieszkańców.

Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu (1968-1973), następnie Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1972–1978); pod kierunkiem profesorów: Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Ludwika Maciąga. Od 1982 roku pracownik dydaktyczny macierzystej uczelni – profesor zwyczajny Wydziału Malarstwa (2002). W latach 2004 do 2012 roku pełnił funkcję prorektora ds. Studenckich i Współpracy z Zagranicą, obecnie członek Senatu ASP kadencji 2016-2020. Równolegle z dydaktyczną pracą na ASP w latach 1996-2001 prowadził seminaria z rysunku i malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.

W pracy artystycznej Stanisław Baj porusza się w obszarach malarstwa, rysunku a także grafiki, zakres tematyczny swojej twórczości koncentrując wokół dwóch najistotniejszych dla siebie tematów – portretu i pejzażu. Portrety, zwłaszcza matki, których znaczna ilość malowana przez wiele lat posiada niezwykłą siłę wyrazu z niemal rzeźbiarską ich formą. Malowane pejzaże Rzeki Bug są coraz bardziej jej malarskim syntetycznym wizerunkiem z metafizyczną tajemniczą aurą. Związany z tradycją realistycznej formuły obrazowania, w artystycznym, nie pozbawionym emocjonalnego nastroju zapisie, przedstawia wizerunki człowieka oraz ziemi danej ludziom do życia, w prostych motywach szukając najprostszej prawdy. Odrębnym terenem jego działalności artystycznej są obszary działań projektowych, wyznaczone przez takie dzieła jak: I w Polsce epitafium kardynała Stefana Wyszyńskiego w Rywałdzie Królewskim, projekt tablicy upamiętniającej pobyt Jana Pawła II w kościele oo. Kapucynów w Warszawie, projekty witraży przeznaczone do kościoła parafialnego w Dołhobrodach i katedry w Drohiczynie. Jest też autorem obrazu „108 Męczenników” przeznaczonego na beatyfikację podczas wizyty Jana Pawła II w Warszawie w 1999 r.

Artysta jest autorem ponad 100 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, między innymi w: Niemczech, Grecji, Rosji, Kanadzie; uczestniczył także w ponad stu wystawach zbiorowych. W 1988 stypendysta Fundacji im. Jana Pawła II w Rzymie. Jego twórczość uhonorowana została m.in. nagrodą uzyskaną w 1981 roku na II Ogólnopolskim Triennale Portretu współczesnego w Radomiu oraz medalem „Bene merenti” przyznanego przez Papieża Jana Pawła II.

„Byłem i jestem w nieustannej nadziei na odnalezienie niepowtarzalnego mocnego wyrazu w malarstwie, odpowiedniego rytmu, formy całości. Mam szczęście spotykać w moim życiu wspaniałych ludzi, wspaniałe ich światy. Oni w jakimś sensie powołują mnie do życia… w sztuce jestem wolny od posłannictwa i jedyną powinnością którą noszę w sobie, to jest mieć zawsze krystalicznie czyste intencje artystyczne, być szczerym i wolnym w malowaniu. To wszystko" - deklaruje Stanisław Baj. (Źródło: Miejska Biblioteka Publiczna we Włodawie)